Πριν από τις 15 Μαΐου 1948 σιωνιστικές τρομοκρατικές ομάδες είχαν
ξεκινήσει μία σειρά αγρίων δολοφονιών ενάντια σε άμαχους Παλαιστίνιους
και 'Αραβες πολίτες. Οι τρομοκρατικές αυτές ομάδες είχαν προηγουμένως
εκπαιδευτεί , εξοπλιστεί και υποστηριχθεί από τις Βρετανικές αρχές. Στις
15 Μαΐου ο Μπεν Γκουριόν εξαγγέλλει την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.
Στα εδάφη που κατασχέθηκαν αφαιρέθηκε κάθε πολιτικό δικαίωμα από τους
Παλαιστινίους κατοίκους, και ταυτόχρονα απαγορεύτηκε η επιστροφή για
εκείνους που διώχθηκαν από τις εστίες τους(Εδώ δηλαδή έχουμε να κάνουμε
με μία καθαρή εισβολή με άκρως φασιστικά μέτρα και την ανοχή της τότε
Ευρώπης και Αμερικής, η κυριαρχία των Εβραίων σε όλο της το μεγαλείο)
Στις 5 Ιουνίου 1967 το Ισραήλ ξεκίνησε πόλεμο απέναντι στην Αίγυπτο, τη Συρία και την Ιορδανία. Η δυτική όχθη τα υψίπεδα του Γκολάν και το Σινά πέφτουν στα χέρια των Σιωνιστικών δυνάμεων 40.000 πρόσφυγες υποχρεούνται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους στην δυτική όχθη και καταφύγουν στην ανατολική. Ως αποτέλεσμα των σιωνιστικών πιέσεων πολίτες Εβραίοι ανα τον κόσμο συνεχίζουν να μεταναστεύουν στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και ο πληθυσμός του Ισραήλ φτάνει αμέσως αμέσως στα 2,434.800 εν έτη 1968.
Εξί Οκτώβρη 1973 η Συρία και η Αίγυπτος εμπλέκονται σε πόλεμο με το Ισραήλ, αλλά οι Ισραηλινοί με την υποστήριξη των ΗΠΑ διατήρησαν όλα τα εδάφη τους από τον πόλεμο των εφτά ημερών το 1967( Η Αμερική πάντοτε πιστή στα συμφέροντα των Εβραίων χρηματοδοτεί και συναινένει στα εγκλήματα ενάντια της Ανθρωπότητας)
Το 1982 το Ισραήλ εισβάλει στο Λίβανο μετά από σφοδρές συγκρούσεις φτάνει μέχρι την Βηρυτό στις 6 Ιουνίου 1982. Η εισβολή είχε ως αποτέλεσμα το Θάνατο 17.500 Λιβανέζων και Παλαιστινίων οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν πολίτες( κανονική γενοκτονία χωρίς παραμικρή καταδίκη) Υπουργός άμυνας τότε ήταν μετέπειτα πρωθυπουργός του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν που επιμελήθηκε την Σφαγή 2.750 αθώων ανθρώπων στην Σάμπρα και Σατίλα. Είναι ο ίδιος που είχε πει πολύ αργότερα ""Κάθε φορά που κάνουμε κάτι,μου λές οτι η Αμερική θα κάνει αυτό,θα κάνει εκείνο...Θέλω να σου πω κάτι πολύ ξεκάθαρα:Μην ανησυχείς για τις Αμερικανικές πιέσεις των ΗΠΑ προς το Ισραήλ.Εμείς,οι Εβραίοι,ελέγχουμε την Αμερική και οι Αμερικανοί το γνωρίζουν."
Από το 1982 μέχρι σήμερα οι σφαγές και οι επιδρομές στην δυτική όχθη και την λωρίδα της Γάζας συνεχίζονται ανελέητα με κορύφωση αυτήν του 2002 που τα εγκλήματα γιγαντώθηκαν όπως στην περίπτωση του καταυλισμού της Τζενίν. Οι Εβραίοι σφάζουν ανενόχλητοι τον Παλαιστινιακό λαό με την Ανοχή της Δύσης, βρέφη θανατώνονται με μία σφαίρα στο στήθος βομβαρδίζονται σχολεία με διακριτικά του ΟΗΕ επίτηδες για να σκοτώνουν παιδία, γκρεμίζονται με τεράστιες μπουλντόζες σπίτια και οι οικογένειες μένουν στον δρόμο. Οι συνθήκες στην Παλαιστίνη είναι άθλιες αφού το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας οι κάτοικοι δεν έχουν ούτε νερό ούτε ρεύμα. Τα ποσοστά της φτώχειας αγγίζουν το 80% και οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι που βασανίζονται σε Ισραηλινές φυλακές ξεπερνούν τους 11.000 σύμφωνα με επίσημα στοιχεία.
Ο εβραιοκινούμενος ΟΗΕ από το 1972 μέχρι και το 2001 είχε μπλοκάρει 38 φορές αποφάσεις υπέρ των Παλαιστινίων ενώ μέχρι και αυτήν την στιγμή οι επίσημες ΜΚΟ δεν έχουν καμία ουσιαστική δράση απέναντι στους Εβραίους γιατί είναι ολοφάνερο οτι ελέγχονται από αυτούς. Τα τηλεοπτικά δίκτυα όλου του κόσμου εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων συνωμοτούν σε κοινή γραμμή αποσιώπησης των ναπάλμ και των βομβών φωσφόρου. Ο Παλαιστινιακός λαός μόνος και αβοήθητος ακόμα αντέχει.
Υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται μία μέρα και είναι καλοί.
Υπάρχουν άλλοι που αγωνίζονται για ένα χρόνο και είναι καλύτεροι.
Υπάρχουν και άλλοι που πρέπει να αγωνίζονται για όλη τους τη ζωή αυτοί είναι εντυπωσιακοί (αφιερωμένο στον περήφανο και ξεχασμένο Παλαιστινιακό λαό)
http://wwwaporrito.blogspot.gr/2013/04/blog-post_28.html
Στις 5 Ιουνίου 1967 το Ισραήλ ξεκίνησε πόλεμο απέναντι στην Αίγυπτο, τη Συρία και την Ιορδανία. Η δυτική όχθη τα υψίπεδα του Γκολάν και το Σινά πέφτουν στα χέρια των Σιωνιστικών δυνάμεων 40.000 πρόσφυγες υποχρεούνται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους στην δυτική όχθη και καταφύγουν στην ανατολική. Ως αποτέλεσμα των σιωνιστικών πιέσεων πολίτες Εβραίοι ανα τον κόσμο συνεχίζουν να μεταναστεύουν στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και ο πληθυσμός του Ισραήλ φτάνει αμέσως αμέσως στα 2,434.800 εν έτη 1968.
Εξί Οκτώβρη 1973 η Συρία και η Αίγυπτος εμπλέκονται σε πόλεμο με το Ισραήλ, αλλά οι Ισραηλινοί με την υποστήριξη των ΗΠΑ διατήρησαν όλα τα εδάφη τους από τον πόλεμο των εφτά ημερών το 1967( Η Αμερική πάντοτε πιστή στα συμφέροντα των Εβραίων χρηματοδοτεί και συναινένει στα εγκλήματα ενάντια της Ανθρωπότητας)
Το 1982 το Ισραήλ εισβάλει στο Λίβανο μετά από σφοδρές συγκρούσεις φτάνει μέχρι την Βηρυτό στις 6 Ιουνίου 1982. Η εισβολή είχε ως αποτέλεσμα το Θάνατο 17.500 Λιβανέζων και Παλαιστινίων οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν πολίτες( κανονική γενοκτονία χωρίς παραμικρή καταδίκη) Υπουργός άμυνας τότε ήταν μετέπειτα πρωθυπουργός του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν που επιμελήθηκε την Σφαγή 2.750 αθώων ανθρώπων στην Σάμπρα και Σατίλα. Είναι ο ίδιος που είχε πει πολύ αργότερα ""Κάθε φορά που κάνουμε κάτι,μου λές οτι η Αμερική θα κάνει αυτό,θα κάνει εκείνο...Θέλω να σου πω κάτι πολύ ξεκάθαρα:Μην ανησυχείς για τις Αμερικανικές πιέσεις των ΗΠΑ προς το Ισραήλ.Εμείς,οι Εβραίοι,ελέγχουμε την Αμερική και οι Αμερικανοί το γνωρίζουν."
Από το 1982 μέχρι σήμερα οι σφαγές και οι επιδρομές στην δυτική όχθη και την λωρίδα της Γάζας συνεχίζονται ανελέητα με κορύφωση αυτήν του 2002 που τα εγκλήματα γιγαντώθηκαν όπως στην περίπτωση του καταυλισμού της Τζενίν. Οι Εβραίοι σφάζουν ανενόχλητοι τον Παλαιστινιακό λαό με την Ανοχή της Δύσης, βρέφη θανατώνονται με μία σφαίρα στο στήθος βομβαρδίζονται σχολεία με διακριτικά του ΟΗΕ επίτηδες για να σκοτώνουν παιδία, γκρεμίζονται με τεράστιες μπουλντόζες σπίτια και οι οικογένειες μένουν στον δρόμο. Οι συνθήκες στην Παλαιστίνη είναι άθλιες αφού το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας οι κάτοικοι δεν έχουν ούτε νερό ούτε ρεύμα. Τα ποσοστά της φτώχειας αγγίζουν το 80% και οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι που βασανίζονται σε Ισραηλινές φυλακές ξεπερνούν τους 11.000 σύμφωνα με επίσημα στοιχεία.
Ο εβραιοκινούμενος ΟΗΕ από το 1972 μέχρι και το 2001 είχε μπλοκάρει 38 φορές αποφάσεις υπέρ των Παλαιστινίων ενώ μέχρι και αυτήν την στιγμή οι επίσημες ΜΚΟ δεν έχουν καμία ουσιαστική δράση απέναντι στους Εβραίους γιατί είναι ολοφάνερο οτι ελέγχονται από αυτούς. Τα τηλεοπτικά δίκτυα όλου του κόσμου εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων συνωμοτούν σε κοινή γραμμή αποσιώπησης των ναπάλμ και των βομβών φωσφόρου. Ο Παλαιστινιακός λαός μόνος και αβοήθητος ακόμα αντέχει.
Υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται μία μέρα και είναι καλοί.
Υπάρχουν άλλοι που αγωνίζονται για ένα χρόνο και είναι καλύτεροι.
Υπάρχουν και άλλοι που πρέπει να αγωνίζονται για όλη τους τη ζωή αυτοί είναι εντυπωσιακοί (αφιερωμένο στον περήφανο και ξεχασμένο Παλαιστινιακό λαό)
http://wwwaporrito.blogspot.gr/2013/04/blog-post_28.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου