Επιστολή από το Ρόναλντ Ρέιγκαν προς την Μάργκαρετ Θάτσερ.
Ο πρόεδρος Πούτιν δέχεται, δικαιώς, πιέσεις να εξηγήσει το ρόλο της Ρωσίας στην κατάρριψη της πτήσης ΜΗ17 των Μαλαισιανών Αερογραμμών. Έδωσε ο Πούτιν πυραύλους ή ακόμα και στρατιώτες στους φιλο-Ρώσους παραστρατιωτικούς αντάρτες που κατέστρεψαν το αεροπλάνο, στέλνοντας στο θάνατο και τους 298 επιβάτες; Οι οικογένειες δικαιούνται μια απάντηση.
Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας είναι μεταξύ εκείνων που πιέζουν σκληρότερα τον Πούτιν. Ο Ντέιβιντ Κάμερον προσπαθεί να πείσει άλλους ηγέτες χωρών-μελών της ΕΕ να επιβάλουν κυρώσεις. Η εμπλοκή της Ρωσίας στην τραγωδία -για να μην αναφέρω την πιθανή προσπάθεια συγκάλυψης επιχειρώντας την κλοπή των μαύρων κουτιών του αεροσκάφους- είναι απαράδεκτη. Οι αξιοπρεπείς χώρες απλά δεν κάνουν τέτοια πράγματα, λέει η λογική. Είναι κάτι που τοποθετεί τη χώρα στο επίπεδο ενός κράτους-παρία και κάνει τον πρόεδρο του να μοιάζει με καρικατούρα του Καντάφι.
Αλλά πως αντέδρασαν Βρετανία και ΗΠΑ όταν οι Αμερικανοί κατέρριψαν ένα ιρανικό αεροσκάφος σε ένα εντυπωσιακά παρόμοιο περιστατικό το 1988; Σύμφωνα με απόρρητα έγγραφα που ήρθαν στην κατοχή μου κατόπιν αιτήματος βάσει του νόμου περί Ελευθερίας της Πληροφορίας, οι δυο χώρες επιχείρησαν να το καλύψουν.
Το 1988, το Ιράκ ήταν σε πόλεμο με το Ιράν για διάστημα οκτώ ετών, σε ένα πόλεμο που ξεκίνησε ο Σαντάμ Χουσεΐν εισβάλλοντας στη χώρα των γειτόνων του. Ήταν μια αιματηρή σύγκρουση και για τις δυο πλευρές, με περίπου 200.000 νεκρούς, αλλά το 1988 οι Ιρανοί ήταν σε ισχυρότερη θέση. Οι ΗΠΑ, που είδαν το ισλαμικό επαναστατικό καθεστώς του Ιράν ως το βασικό εχθρό τους, συμμάχησαν με τον Σαντάμ Χουσεϊν. Αμερικανικά πλοία στον Κόλπο επιτέθηκαν σε ιρανικά στρατιωτικά σκάφη και εξέδρες άντλησης πετρελαίου.
Και έπειτα την 3η Ιουλίου 1988, συνέβη ένα περιστατικό που μοιάζει τρομερά με την τραγωδία της πτήσης ΜΗ17. Ο καπετάνιος ενός αμερικανικού πλοίου, του USS Vincennes εκτόξευσε δυο κατευθυνόμενους πυραύλους για να καταστρέψει την πτήση 655 της Iran Air, ενός ιρανικού πολιτικού Airbus που μετέφερε 290 επιβάτες και πλήρωμα στο Ντουμπάι.
Δεν είπαν ψέματα για αυτό, σωστά; Όπως έγραψε ο Μπόρις Τζόνσον στη στήλη του στην Telegraph «όταν η Αμερική διέπραξε το λάθος, δεν υπήρχε καμία σοβαρή προσπάθεια να αρνηθεί την αλήθεια ή να καλύψει το μέγεθος αυτού που είχε συμβεί».
Ωστόσο, αυτό δεν ήταν αλήθεια. Οι ΗΠΑ ισχυρίστηκαν ότι οι Αμερικανοί δέχθηκαν απρόκλητη επίθεση από τα ιρανικά σκάφη που περιπολούσαν και μπέρδεψαν το πολιτικό αεροσκάφος με πολεμικό αεροπλάνο του Ιράν. Πολλές από τις πτυχές της αμερικανικής ιστορίας, σταδιακά αποδείχθηκαν ψευδείς, με πλέον κομβικό το ότι το Airbus ήταν σε προγραμματισμένη πτήση και δεν είχε, όπως ισχυρίστηκαν οι Αμερικανοί, αλλάξει πορεία με κατεύθυνση το πολεμικό τους πλοίο.
Σύμφωνα με απόρρητα έγγραφα που έχω στα χέρια μου, ο Αμερικανός πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν και η Βρετανίδα πρωθυπουργός, Μάργκαρετ Θάτσερ αντάλλαξαν επιστολές όπου έλεγαν ότι το ίδιο το Ιράν ευθυνόταν για την κατάρριψη του ιρανικού επιβατικού αεροσκάφους από τους Αμερικανούς. Ο Ρον και η Μάγκι είπαν ότι οι ΗΠΑ βρίσκονταν «σε άμυνα» όταν σκότωσαν τους 290 επιβάτες και πλήρωμα. Τα έγγραφα δείχνουν ότι η Βρετανία δημοσίως κάλυψε τους αμερικανικούς ισχυρισμούς ότι έφταιγαν οι Ιρανοί. Ωστόσο κατ’ ιδίαν, τόσο οι Βρετανοί όσο και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι γνώριζαν ότι η επίσημη ιστορία των ΗΠΑ ήταν μπούρδες και τα έγγραφα δείχνουν ότι οι Βρετανοί βοήθησαν τους Αμερικανούς να καλύψουν τα νώτα τους.
Ο Ρόναλντ Ρέιγκαν και η Μάργκαρετ Θάτσερ.
Ανάμεσα στα πρώτα έγγραφα, στον ογκώδη φάκελο από το Φόρεϊν Όφις, βρίσκεται μια επιστολή του Ρέιγκαν προς την Θάτσερ με ημερομηνία 7 Ιουλίου.
Αναφέρει «Αγαπητή Μάργκαρετ, θέλω να σε ευχαριστήσω για την άμεση υποστήριξή σου προς τις αμερικανικές αμυντικές ενέργειες στο περιστατικό με το ιρανικό πολιτικό αεροσκάφος», και υπογράφει «Με φιλικούς χαιρετισμούς, Ρον». Ο Ρέιγκαν αναγνώρισε ότι η κυβέρνηση της Θάτσερ έσπευσε να στηρίξει τους αμερικανικούς ισχυρισμούς ότι κατέρριψαν το αεροσκάφος όντας σε αυτοάμυνα.
Η επιστολή ακολουθείται από μια ακόμα εκτενέστερη προς την «Αγαπητή Μάργκαρετ», με αποστολέα τον Ρέιγκαν και την ένδειξη «Απόρρητο». Στην επιστολή ο Ρέιγκαν λέει ότι «θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου μερικές σκέψεις για την πρόσφατη τραγωδία με την πτήση 655 της Iran Air στον Περσικό Κόλπο». Η βασική σκέψη του Ρέιγκαν είναι ότι αυτό ήταν μια «τραγωδία» αλλά για την οποία «το Ιράν φέρει την ευθύνη». Η κύρια ανησυχία του Ρέιγκαν είναι ότι οι Ιρανοί θέλουν από τον ΟΗΕ να καταδικάσει τις δολοφονίες αμάχων από τις ΗΠΑ. Υποστηρίζει ότι η κατάρριψη του Airbus «δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί» για να «υπονομεύσει τα αμοιβαία συμφέροντα μας στον Κόλπο και την Δυτική ναυτική παρουσία εκεί».
Η Θάτσερ απάντησε με «Εμπιστευτικό» έγγραφο στις 26 Ιουλίου απευθυνόμενη στον «Αγαπητέ Ρον» και υπέγραψε «Δική σου πάντα, Μάργκαρετ». Η επιστολή υποστηρίζει σθεναρά τους Αμερικανούς και κατηγορεί τους Ιρανούς. Η Θάτσερ γράφει «Το περιστατικό ήταν μια τραγωδία για όλους τους ενδιαφερόμενους. Απεικονίζει το φρικτό κόστος της σύγκρουσης στον Κόλπο και τα διλήμματα που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι ναυτικές δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί εκεί προκειμένου να διατηρήσουν την ελευθερία της ναυσιπλοΐας». Δεν λέει μόνο ότι η κατάρριψη έγινε στο όνομα της «ελευθερίας», υποστηρίζει επίσης ότι οι δολοφονίες είχαν και κάποια καλά αποτελέσματα. Η Θάτσερ είπε στον Ρέιγκαν «το περιστατικό φαίνεται ότι τουλάχιστον βοήθησε στο ότι η ιρανική ηγεσία κατανόησε την επείγουσα ανάγκη να δοθεί ένα τέλος στη σύγκρουση στον Κόλπο».
Ωστόσο, ενώ η Θάτσερ προσέφερε στον Ρέιγκαν τη μέγιστη υποστήριξη στη γραμμή «αυτοάμυνας» όσο αφορά την κατάρριψη του αεροπλάνου, στο παρασκήνιο αξιωματούχοι εμφανίζονταν ανήσυχοι για την ιστορία. Με ένα αιφνίδιο σημείωμα τους, Βρετανοί διπλωμάτες λένε ότι αξιωματούχοι από το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην πραγματικότητα ήθελαν από τους Βρετανούς να παραπονεθούν για το αμερικανικό ναυτικό, γιατί αυτό ίσως τους σταματούσε από το να είναι απερίσκεπτοι στο μέλλον.
«Εμπιστευτικό» έγγραφο από την Πρεσβεία της Βρετανίας στην Ουάσινγκτον προς το Φόρεϊν Όφις, με ημερομηνία 19 Ιουλίου, λέει «Ο Αναπληρωτής Βοηθός Γενικός Γραμματέας στο Γραφείο για την Εγγύς Ανατολή στο υπουργείο Εξωτερικών μας λέει ιδιαιτέρως ότι υπάρχει γενική συμφωνία σε πολιτικό επίπεδο στο Υπ. Εξ και το Πεντάγωνο (συμπεριλαμβανομένων των JCS) ότι το αμερικανικό ναυτικό πρέπει να κάνει πολλά περισσότερα για να συντονίσει αποτελεσματικά τις ενέργειες του με τον πολιτικό έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας στον Κόλπο». Ο Αμερικανός αξιωματούχος από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ «πρόσθεσε ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο εάν μπορούσαμε να κάνουν τις ανησυχίες μας σαφείς στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, προκειμένου να τους ενθαρρύνουμε να κινηθούν προς τη σωστή κατεύθυνση».
Αυτή η επιστολή εστάλη στους υπουργούς του Φόρεϊν Όφις, DavidMellor, LyndaChalker, Tim Eggar και τον λόρδο Glenarthur καθώς επίσης και στα υπουργεία Μεταφορών και Άμυνας, έτσι τα αμερικανικά και βρετανικά παράπονα για το αμερικανικό ναυτικό ήταν ευρέως γνωστά.
H Μάργκαρετ Θάτσερ προς τον Ρόναλντ Ρέιγκαν.
Πριν από αυτό, «Εμπιστευτικό» τέλεξ που είχε σταλεί από το Φόρεϊν Όφις στην Πρεσβεία της Βρετανίας στην Ουάσινγκτον, στις 13 Ιουλίου, έλεγε ότι «η κοινή γραμμή» δημοσίως ήταν ότι η κατάρριψη έγινε «μετά από ιρανική επίθεση» και ότι «το USS Vincennes προειδοποίησε αεροσκάφους αγνώστου ταυτότητας που πλησίαζε αλλά δεν πήρε καμία απάντηση» και ότι «αποδεχόμαστε πλήρως το δικαίωμα των δυνάμεων στον Κόλπο να υπερασπιστούν τη ζωή τους».
Ιδιαιτέρως ήταν πολύ περισσότερο επικριτικοί. Υπό τον τίτλο «Εμπιστευτικό» το ίδιο υπόμνημα λέει «Εξακολουθεί να υπάρχει αρκετή σύγχυση και αβεβαιότητα. Αρκετές λεπτομέρειες στην αρχική αμερικανική εκδοχή των γεγονότων, έχουν στη συνέχεια διορθωθεί. Για παράδειγμα, είναι πλέον αποδεκτό, σε αντίθεση από τους αρχικούς ισχυρισμούς των ΗΠΑ, ότι το airbus πετούσε εντός του αεροδιαδρόμου της πολιτικής αεροπορίας και πως επρόκειτο για προγραμματισμένη πτήση». Το έγγραφο πρόσθεσε «υπάρχουν ερωτήματα» όσο αφορά σε άλλους ισχυρισμούς των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων «γιατί ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός αναγνώρισης του USS Vincennes έδειξε ότι το αεροσκάφος ήταν στρατιωτικό και εάν το πολεμικό πλοίο επιχείρησε να έρθει σε επαφή με το αεροσκάφος στις σωστές ραδιοφωνικές συχνότητες».
Το υπόμνημα επίσης παραδέχεται ότι η Βρετανία έκαναν ένα βήμα μπροστά για να στηρίξει τη θέση των ΗΠΑ. «Οι περισσότερες από τις υπόλοιπες χώρες εξέφρασαν τη συμπάθεια τους» αλλά «μόνο η Βρετανία συμπεριέλαβε στην ανακοίνωση της αναφορά στο δικαίωμα της αυτοάμυνας, και για αυτό επικρίθηκε από το Ιράν και άλλες χώρες».
Η στενή σχέση ανάμεσα σε Βρετανία και ΗΠΑ -και η βιασύνη τους να υποβαθμίσουν τα γεγονότα γύρω από την κατάρριψη- αποκαλύπτεται σε τέλεξ που εστάλη στις 3 Ιουλίου, την ημέρα κατάρριψης του ιρανικού πολιτικού αεροσκάφους. Αυτό «infoflash» τέλεξ με τίτλο «περιστατικό στον Κόλπο» λέει ότι «το Πεντάγωνο έχει παραδεχθεί πως οι ΗΠΑ κατέρριψαν κατά λάθος στα Στενά του Ορμούζ ένα πολιτικό αεροσκάφος. Αυτό δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί δημοσίως». Το ότι οι ΗΠΑ αποκαλύπτουν το γεγονός στη Βρετανία πριν δημοσιοποιηθεί, το κάνουν για να μοιραστούν και τις προσπάθειες διαχείρισης της ιστορίας στον Τύπο. Το τέλεξ λέει «η διοίκηση δεν έχει ακόμα επιβεβαιώσει δημοσίως και στον Τύπο ότι το αεροσκάφος ήταν πολιτικό, ούτε και πως οι ΗΠΑ ήταν αυτές που το κατέρριψαν. Όμως τώρα το Πεντάγωνο μαζεύει τις προηγούμενες ανακοινώσεις του ότι οι ΗΠΑ κατέρριψαν ένα ιρανικό F-14».
Η Αμερική ποτέ δεν ζήτησε επισήμως συγγνώμη από το Ιράν, αν και το 1996 αποζημίωσε τις οικογένειες των θυμάτων με το ποσό των 131,8 εκατομμυρίων δολαρίων, προκειμένου να επιλύσει εξωδικαστικά σχετική αγωγή της ιρανικής κυβέρνησης. Ο καπετάνιος του USS Vincennes αργότερα κέρδισε το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής.
@SolomonHughes
http://www.vice.com/gr/read/mystika-eggrafa-uk-usa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου